Mierikswortelwortel: gunstige eigenschappen en recepten voor het thuis bewaren van mierikswortel voor de winter.

Mierikswortelwortels bevatten 150-250 mg vitamine C, dat is 5 keer meer dan in citroenen en sinaasappels, en tot 7% ​​koolhydraten, essentiële oliën, fytonciden en minerale zouten.

Een aftreksel van mierikswortelwortels wordt in de volksgeneeskunde gebruikt als diureticum als er stenen in de blaas worden aangetroffen. Breng bij pijnlijke gewrichten mierikswortelpasta aan op de plaatsen waar het pijn doet. Je kunt mierikswortel of mosterd niet lang op je huid laten zitten - je kunt verbrand raken. Mierikswortel heeft een antimicrobieel effect. Daarom moet verdund mierikswortelsap worden gebruikt om te gorgelen voor verschillende ontstekingsziekten van de mond en neus, waaronder keelpijn. Mierikswortel bevat een eiwit - lysozym, dat een bacteriedodend effect heeft en in de officiële geneeskunde wordt gebruikt. Mierikswortelwortelpap is goed voor etterende wonden en zweren.

Mierikswortelwortel wordt ook gebruikt in cosmetologie. Een waterinfusie verwijdert ouderdomsvlekken en sproeten, en een masker van mierikswortelwortels en appels, gelijkmatig geraspt, verkleint de vergrote poriën in het gezicht.

Maar bovenal wordt mierikswortel bij het koken als smaakmaker gebruikt. Mierikswortelwortels worden gebruikt als pittige smaakmaker voor vlees- en visgerechten en salades.In kleine doses verbetert het de darmfunctie, doodt het schadelijke microben, verhoogt het de eetlust en helpt het eiwitrijk voedsel te verteren.

Mierikswortelkruiden worden geserveerd met koude visgerechten (hele gekookte vis, gelei, hele vis), warm gerookte vis (stellate steur, steur) en zelfs kulebyaks en taarten met vis, als ze niet warm werden gegeten en de volgende dag bleven staan.

Naast visgerechten past mierikswortelkruiden ook goed bij koude vleesgerechten, vooral varkensvlees (gelei, varken in gelei, varken in gelei), tong en slachtafval. Volgens een oude traditie in Rusland werden op oudejaarsavond varkensvleesgerechten gegeten, die duurden tot Vodokreshch (19 januari). En op Vasilyev's Day (Oud Nieuwjaar - 14 januari) werd de varkenskop meestal gekookt, vergezeld van mierikswortelkruiden.

Mierikswortelkruiden zijn ook geschikt voor gevogelte-aspic, koudgekookt rundvlees, kalfsvlees en slachtafvallen. Maar met lamsvlees gaat het niet goed.

Het is gebruikelijk om voor gebruik mierikswortelkruiden te bereiden en probeer het niet langer dan 1-2 dagen te laten staan, zodat het zijn pittig-pittige smaak niet verliest. Dit komt door het feit dat mierikswortel na 2 dagen of langer zijn kracht enorm verliest.

In Rus werd mierikswortelkruiden bereid zonder azijn; men geloofde dat het de kracht van mierikswortel verminderde, en bovendien werd azijn niet gebruikt in nationale Russische gerechten.

Een op azijn gebaseerde mierikswortelkruiden genaamd “Poolse mierikswortel” werd bereid in Wit-Rusland en Volyn, en is vooral populair in Litouwen. Dit recept kwam uit Litouwen. De smaakmaker volgens dit recept kon 2 weken tot een maand worden bewaard en was bestand tegen langdurig transport, maar de smaak was natuurlijk niet meer hetzelfde.

Russische mierikswortelkruiden hebben aanvankelijk een specifieke zachte, delicate, zoete smaak, die onverwachts overgaat in een extreem sterke, scherpe, pikante sensatie in de mond. Dit is een buitengewone smaakmaker. Het wordt bereid voordat het wordt geserveerd. De smaakmaker behoudt zijn kracht gedurende 4-6 uur.

Vroeger speelde mierikswortelkruiden verschillende rollen in Russische feesten: puur culinair - de smaakmaker maakte gerechten ongewoon aantrekkelijk en vermakelijk - het gaf een reden om grappen te maken en plezier te hebben aan tafel. Dit gold vooral voor die mensen die voor het eerst mierikswortelkruiden probeerden of het geheim van het gebruik ervan niet kenden. En het geheim was simpel: de smaakmaker moest na een stuk vis of vlees aan de mond worden toegevoegd, lichtjes kauwend en niet doorslikken, zoals sommige mensen deden die dit geheim niet kenden.

Vroeger was er in Rus een oud gebruik: een test voor de bruid en bruidegom, die werden getrakteerd op gerechten waarin het nodig was om mierikswortelkruiden toe te voegen. Soms werd de bruidegom geweigerd vanwege het feit dat hij de taak niet aankon, hoewel hij nog veel andere positieve eigenschappen had.

Om de smaak "zoet en slecht" te laten smaken, moet je het geheim kennen, zonder welke het onmogelijk is om een ​​pittige en smakelijke smaakmaker te bereiden. Het eerste dat je nodig hebt, is dat de mierikswortelwortel van hoge kwaliteit en van goede kwaliteit is. Het moet zo dik zijn als een vinger, sappig, sterk en intact van binnen. Uiterlijke schade (rot, gekneusde en snijplekken) verwijderen we onmiddellijk.

Als de wortel niet sappig is, is dit een onherstelbaar defect, omdat het geen pittige smaakmaker meer zal zijn. Zo'n wortel kan worden geweekt om het hakken gemakkelijker te maken, maar de sappen zullen al in het water achterblijven en het aroma en de scherpte zullen verloren gaan. En bovendien wordt de smaak van zo'n wortel nog minder bewaard, niet meer dan 3-4 uur.

Klassieke Russische mierikswortelkruiden

Elke huisvrouw zou zo'n smaakmaker moeten kunnen bereiden. Voor dit eenvoudige recept heb je nodig:

• verschillende verse grote mierikswortelwortels;
• suiker naar smaak;
• zout naar smaak;
• vers citroensap – een paar theelepels;
• dikke zure room - naar smaak toegevoegd.

Zo bereid je deze mierikswortelkruiden.

Verse wortels maken we schoon met een scherp mes, wassen ze in koud water en raspen ze op een fijne rasp. Om te voorkomen dat de mierikswortel zonder stoom raakt, neem je hem in drie kleine porties en doe je hem meteen in een goed afgesloten pot met een klein beetje koud gekookt water. Als alle wortels geraspt zijn, meng je ze met water tot een dikke pap ontstaat. Als u citroensap gebruikt, hoeft u minder water te nemen, omdat de smaak dik moet zijn. Voeg naar smaak zout en suiker toe. Open voor het serveren de pot met kruiden, voeg er zure room aan toe, meng en serveer samen met een vlees- of visgerecht. De kracht van de smaakmaker duurt 10-13 uur.

Hoe mierikswortelsaus te maken

Opgemerkt moet worden dat dit een zeer populaire saus is en een uitstekende voorbereiding op de winter, waarbij koken niet nodig is. Om de saus te bereiden heb je nodig:

• rijpe tomaten - ongeveer 3 kg;
• verse mierikswortelwortel – 250 g;
• zout, suiker, gemalen zwarte peper - naar smaak;
• knoflook – 250 g.

Eerst bereiden we de groenten: wassen, schillen en snijden alles af dat niet geschikt is voor voedsel. Vervolgens passeren we de tomaten, mierikswortel en knoflook door een vleesmolen. Het resultaat was een vloeibare consistentie. Voeg naar smaak zout, suiker en gemalen peper toe. Doe het mengsel in schone potten, sluit af met strakke deksels en bewaar in de koelkast.Je kunt het niet op kamertemperatuur bewaren, anders verzuurt de mierikswortel.

Naast het bereiden van sauzen en smaakmakers worden mierikswortelwortels ook rauw bewaard. Hoe bewaar je het op de juiste manier voor de winter? Voor dit doel moeten de toppen na het opgraven van de wortels 1-1,5 cm boven de wortel worden afgesneden en van aarde worden ontdaan. Plaats ze in rijen in dozen, zodat de wortels elkaar niet raken. Bestrooi de rijen met schoon, gezeefd zand zonder verontreinigingen of klei. Eén keer per week moet de bak met zand en wortels een beetje water worden gegeven, zodat het zand licht vochtig is. In deze vorm wordt mierikswortel goed bewaard bij temperaturen dicht bij nul in een vochtige kelder. Zo blijven de wortels het hele jaar door sappig en fris.

Bekijk de video voor meer interessante feiten over mierikswortel, de eigenschappen en toepassingen ervan:

En nog een video, waarin interessante feiten over mierikswortel worden geselecteerd, de gezondheidsvoordelen en -schade en het gebruik voor behandeling worden besproken. Kijk, eet en wees gezond.